سلام لطفا ادرس وبلاگ من را بالا بنودسيد براي نظر سنجي

.

دلم هواتو كرده . منو ببر به كربلا حسين

ياد چشاتو كرده . منو بخر تورو خدا حسين

اگه تورو نبينم دق ميكنم . من ميميرم حسين

وقتي دارم ميميرم سراغتو هي ميگيرم

غسل بكنيد تنم رو با اشك ديده ها و گريه هاش

كفن كنيد تنم رو با پيرهن سياه روضه هاش

جنازم رو بياريد بگيد فقط به زير لب حسين

وقتي كه زنده بودم به لب ميگفتم روز و شب حسين

تو حجله مردن من زنجير و سنج و يه علم بياريد

کنار قران خدا نوار روضه ي حسين بذاريد

بروي سنگ قبر من حک بکنيد يه عمر دل سپرده

بگيد به اشنا ها گفته به لب يه يا حسين و مرده

رو قبر من بريزيد تربت کربلا . کمي گل ياس

حک بکنيد رو قبرم . جون داده تاسوعا براي عباس

سلام اصلا به اين كه سيد كي بود و چي بود و لايق بود و نبود كاري ندارم

اما نحوه استدلال شما واقعا ضعيف بود
اينا يعني چي:
همه مي دونيد كه سيد در كودكي مادرش رو از دست داده
و از كودكي بي مادري رو حس كرده
پس اول از همه حس بچه هاي بي بي رو چشيده
و خوب و عميق درد روضه ي بي بي رو فهميده و چشيده
و خوب طبيعي است خوندن اش سخت هست
و فهميده پدرش چه چشيده بعد از مادرش

پس درد علي رو فهميده

يعني درد امام علي اين چيزا بود يا درد اهل بيت ؟؟!!!

سلام مرتضي جان

سيد كسي بود كه هنوز چيزهايي دارد كه كسي از آنها خبر ندارد.

سيد كسي بود كه حتي نتوانست روضه حضرت زهرا سلام الله عليها را جلوي جمع بخواند. به گفته دوستان او كسي بود كه نصف شب در اتاق تاريك در خانه اش براي خودش روضه مي خواند و از خود بي خود ميشد. سيد را هر كس نمي شناسد.

وقتي ميروي سر قبرش مي بيني كه حديثي از امام صادق است كه نوشته شده اگر كسي 10 نفر را در روضه خواندن بگرياند بهشت بر او واجب مي شود.

سيد واقعا سيد بود.

مگر آن جوان عرق خور با صداي سيد توبه نكرد.

اينها كم كم رو مي شود.

خداوندا ما را به خاطر بنده هاي خوبت ببخش.

يا علي مدد